Choinka

Od tygodnia nie dopisywała pogoda. Słońce, ciepło, wiosennie- nie żebym narzekała, ale zdecydowanie nie była to pogoda sprzyjająca ubieraniu choinki. W sobotę wieczorem przyszła sąsiadka:

- Leniwa babo, choinki nie ubrałaś! To ja taka zmęczona, przyszłam choć oczy napaść, a tu tylko bałagan na stole! Gdzie choinka?

- W piwnicy. Będzie zima, to będzie i choinka, na razie możesz dostać kawy. Albo herbaty, bo spać nie będziesz mogła i będziesz mnie przeklinać pół nocy- za kawę (słusznie) i za choinkę (też słusznie).

Prawda, przeważnie przed Mikołajem choinka już była, żeby ulubiony święty miał dużo miejsca na duże prezenty. 

Niedziela ucieszyła mnie deszczową aurą.

- Zbierać się, rodzina, pogoda piękna, idziemy na Rynek!

- Piękna?!? Pogieło cię? Leje, siąpi, paskudnie, sama sobie idź!

- Piękna, raz spokojnie przejdę przez kramy, bo kto normalny łazi po deszczu? Pusto będzie, masz pojęcie?

Pusty parking, pusta Floriańska,

  

 pusty Rynek.

  

 Mokre gołębie smętnie wypatrywały dokarmiaczy, SIEDZĄC. Kolejki do grzańca nie było, między rynkowymi kramami pętały się nieliczne jednostki, umożliwiając zakupy. Było bosko.

Podejrzewa się, że w poprzednim wcieleniu byłam sroką.

  

  

Wracając do spraw kluczowych:

  

choinka już nie jest goła, przeciwnie, zachwyca jarmarczną urodą, kolorowymi światełkami, bombkami w każdym możliwym kolorze, za nic mając sobie słońce, które znów figlarnie zagląda przez okno :)